რეგიონული ყოვლისმომცველი ეკონომიკური პარტნიორობის (RCEP) შეთანხმება, მსოფლიოში ყველაზე დიდი თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმება, ძალაში შევიდა 2022 წლის პირველ დღეს. RCEP მოიცავს ASEAN-ის 10 წევრს, ჩინეთს, იაპონიას, კორეის რესპუბლიკას, ავსტრალიასა და ახალ ზელანდიას.15 სახელმწიფოს მთლიანი მოსახლეობა, მთლიანი შიდა პროდუქტი და ვაჭრობა შეადგენს მსოფლიოს მთლიანი მთლიანი დაახლოებით 30 პროცენტს.მას შემდეგ, რაც RCEP ამოქმედდება, წევრ ქვეყნებს შეუძლიათ ისარგებლონ შეღავათიანი ტარიფებით საქონლის ექსპორტის დროს.მოიტანს თუ არა ის ახალ ცვლილებებს?
RCEP მოლაპარაკების კურსი და შინაარსი
RCEP მიღებული იქნა პირველად ASEAN-ის 21-ე სამიტზე 2012 წელს. მიზანია თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების დამყარება ერთიან ბაზართან ტარიფებისა და არასატარიფო ბარიერების შემცირებით.RCEP მოლაპარაკება მოიცავს საქონლით ვაჭრობას, მომსახურებით ვაჭრობას, ინვესტიციებს და წესებს და RCEP-ის წევრ ქვეყნებს აქვთ ეკონომიკური განვითარების სხვადასხვა დონე, ამიტომ ისინი აწყდებიან ყველა სახის სირთულეს მოლაპარაკებებში.
RCEP-ის წევრ ქვეყნებს აქვთ 2,37 მილიარდი მოსახლეობა, რაც მთლიანი მოსახლეობის 30,9%-ს შეადგენს, რაც მსოფლიო მშპ-ს 29,9%-ს შეადგენს.იმპორტისა და ექსპორტის გლობალური მდგომარეობიდან ექსპორტი შეადგენს მსოფლიოს ექსპორტის 39,7%-ს, ხოლო იმპორტი 25,6%-ს.RCEP-ის წევრ ქვეყნებს შორის სავაჭრო ღირებულება დაახლოებით 10.4 ტრილიონი აშშ დოლარია, რაც გლობალურის 27.4%-ს შეადგენს.როგორც ჩანს, RCEP-ის წევრი ქვეყნები ძირითადად ექსპორტზეა ორიენტირებული და იმპორტის წილი შედარებით დაბალია.15 ქვეყანას შორის, ჩინეთს უკავია მსოფლიოში იმპორტისა და ექსპორტის უდიდესი წილი, 2019 წელს იმპორტის 10,7% და ექსპორტის 24%, რასაც მოსდევს იაპონიის იმპორტისა და ექსპორტის 3,7%, სამხრეთ კორეის იმპორტის 2,6% და ექსპორტის 2,8%.ASEAN-ის ათ ქვეყანაზე მოდის ექსპორტის 7,5% და იმპორტის 7,2%.
ინდოეთი გამოვიდა RCEP შეთანხმებიდან, მაგრამ თუ ინდოეთი შეუერთდება მოგვიანებით ეტაპზე, შეთანხმების მოხმარების პოტენციალი კიდევ უფრო გაიზრდება.
RCEP შეთანხმების გავლენა ტექსტილსა და ტანსაცმელზე
წევრ ქვეყნებს შორის დიდი ეკონომიკური განსხვავებებია, მათი უმეტესობა განვითარებადი ქვეყნებია და განვითარებული ქვეყნები არიან მხოლოდ იაპონია, ახალი ზელანდია, ავსტრალია, სინგაპური და სამხრეთ კორეა.ეკონომიკური განსხვავებები RCEP-ის წევრ ქვეყნებს შორის ასევე განასხვავებს საქონლის გაცვლას.მოდით გავამახვილოთ ყურადღება ტექსტილისა და ტანსაცმლის მდგომარეობაზე.
2019 წელს RCEP-ის წევრი ქვეყნების ტექსტილისა და ტანსაცმლის ექსპორტმა შეადგინა 374,6 მილიარდი აშშ დოლარი, რაც მსოფლიოს 46,9%-ს შეადგენს, ხოლო იმპორტი 138,5 მლრდ აშშ დოლარს შეადგენს, რაც მსოფლიოს 15,9%-ს შეადგენს.ამრიგად, ჩანს, რომ RCEP-ის წევრი ქვეყნების ტექსტილი და ტანსაცმელი ძირითადად ექსპორტზეა ორიენტირებული.ვინაიდან წევრი ქვეყნების ტექსტილისა და ტანსაცმლის ინდუსტრიის ჯაჭვი არ იყო გარკვეული, ტექსტილისა და ტანსაცმლის წარმოება და მარკეტინგი ასევე განსხვავებული იყო, რომელთაგან ვიეტნამი, კამბოჯა, მიანმარი, ინდონეზია და ASEAN-ის სხვა რეგიონები ძირითადად წმინდა ექსპორტიორები იყვნენ და ასევე იყო ჩინეთი.წმინდა იმპორტიორები იყვნენ სინგაპური, ბრუნეი, ფილიპინები, იაპონია, სამხრეთ კორეა, ავსტრალია და ახალი ზელანდია.მას შემდეგ, რაც RCEP ამოქმედდა, წევრ ქვეყნებს შორის ტარიფები მნიშვნელოვნად შემცირდება და სავაჭრო ხარჯები შემცირდება, მაშინ ადგილობრივი საწარმოები არა მხოლოდ შიდა კონკურენციას შეხვდებიან, არამედ უცხოური ბრენდების კონკურენცია უფრო აშკარა გახდება, განსაკუთრებით ჩინეთის ბაზარი არის ყველაზე დიდი მწარმოებელი და მთავარი. იმპორტიორი წევრ ქვეყნებს შორის, ხოლო ტექსტილისა და ტანსაცმლის წარმოების ღირებულება სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიასა და სხვა რეგიონებში აშკარად დაბალია, ვიდრე ჩინეთში, ამიტომ ზოგიერთ პროდუქტზე გავლენას მოახდენს უცხოური ბრენდები.
ტექსტილისა და ტანსაცმლის იმპორტისა და ექსპორტის სტრუქტურის თვალსაზრისით მთავარ წევრ ქვეყნებში, გარდა ახალი ზელანდიისა, სამხრეთ კორეისა და იაპონიის, დანარჩენი წევრი ქვეყნები ძირითადად ექსპორტს ახორციელებენ ტანსაცმლის ექსპორტზე, რომელსაც ემატება ტექსტილი, ხოლო იმპორტის სტრუქტურა არის პირიქით.კამბოჯა, მიანმარი, ვიეტნამი, ლაოსი, ინდონეზია, ფილიპინები, ტაილანდი, ჩინეთი და მალაიზია ძირითადად ტექსტილის იმპორტს ახდენენ.აქედან, ჩვენ ვხედავთ, რომ ASEAN-ის რეგიონის ბოლო მომხმარებლების ტანსაცმლის გადამამუშავებელი სიმძლავრე ძლიერი იყო და მისი საერთაშორისო კონკურენტუნარიანობა იზრდებოდა ბოლო წლებში, მაგრამ ზედა დინების ინდუსტრიული ჯაჭვი არ იყო სრულყოფილი და აკლდა ნედლეულისა და ნახევრად მიწოდების საკუთარ მიწოდებას. -დასრულებული პროდუქტი.აქედან გამომდინარე, ზედა და შუა დინების ნაწილი დიდად იყო დამოკიდებული იმპორტზე, ხოლო განვითარებული რეგიონები, როგორიცაა იაპონია და სამხრეთ კორეა, ძირითადად იმპორტირებდნენ ტექსტილისა და ტანსაცმელს, რომლებიც მოხმარების ძირითად ადგილებს წარმოადგენდნენ.რა თქმა უნდა, ამ წევრ ქვეყნებს შორის ჩინეთი იყო არა მხოლოდ წარმოების მთავარი, არამედ მოხმარების მთავარი ადგილი, ხოლო ინდუსტრიული ჯაჭვი შედარებით სრულყოფილი იყო, ამიტომ ტარიფის შემცირების შემდეგ არის როგორც შესაძლებლობები, ასევე გამოწვევები.
თუ ვიმსჯელებთ RCEP შეთანხმების შინაარსიდან გამომდინარე, მას შემდეგ რაც RCEP შეთანხმება შევიდა ძალაში, მას შეუძლია მნიშვნელოვნად შეამციროს ტარიფები და შეასრულოს ვალდებულება გახსნა ინვესტიციები მომსახურებაში, და რეგიონში საქონლით ვაჭრობის 90%-ზე მეტი საბოლოოდ მიაღწევს ნულოვან ტარიფს. .ტარიფების შემცირების შემდეგ წევრ ქვეყნებს შორის ვაჭრობის ღირებულება მცირდება, ამიტომ RCEP წევრი ქვეყნების კონკურენტუნარიანობა მნიშვნელოვნად უმჯობესდება, რაც ხელს უწყობს მოხმარების ზრდას, ხოლო ტექსტილისა და ტანსაცმლის კონკურენტუნარიანობა ძირითადი საწარმოო ბაზებიდან, როგორიცაა ინდოეთი. , ბანგლადეში, თურქეთი და სხვა ძირითადი საწარმოო ბაზები RCEP-ში შემცირდა.ამავდროულად, ტექსტილისა და ტანსაცმლის იმპორტის ძირითადი წყარო ევროკავშირიდან და აშშ-დან არის ჩინეთი, ASEAN და სხვა ძირითადი ტექსტილისა და ტანსაცმლის წარმოების ბაზები.ამავე პირობებში იზრდება საქონლის მიმოქცევის ალბათობა წევრ ქვეყნებს შორის, რაც პრაქტიკულად გარკვეულ ზეწოლას ახდენს ევროკავშირის, აშშ-სა და სხვა ბაზრებზე.გარდა ამისა, RCEP-ის წევრ ქვეყნებს შორის საინვესტიციო ბარიერები დაეცა და უცხოური ინვესტიციები გაიზრდება.
გამოქვეყნების დრო: იან-10-2022